Klimat

Chile jest krajem kontrastujących klimatów i zróżnicowanej pogody. W niektórych miejscach na północy nie padało nawet od setek lat. W centralnej części klimat jest umiarkowany i ciepły. Na południu trudno nie natrafić na deszcz, a na południowym krańcu spodziewajmy się zimy i silnych wiatrów.

Wielka Północ (Arica y Parinacota, Tarapacá y Antofagasta)

Jeśli szukamy miejsca na wypoczynek bez deszczu, północne Chile charakteryzujące się klimatem zwrotnikowym, będzie doskonałym wyborem. Na niektórych obszarach deszcz w ciągu roku nie przekroczy jednego milimetra. Jedynym źródłem wody są mgły i rosa. W nadmorskich miastach wielkiej północy tj: Arica, Iquique i Antofagasta średnia temperatura waha się między 20 ° a 25 ° C. Zdarzyć się może, że przez kilka dni będzie pochmurno, ale potem zdominuje wszystko słońce i ciepło. Spodenki, T-shirt i sandały są odpowiednim ubraniem w ciągu dnia, ale przy zachodzie słońca wskazane jest, aby nosić w torbie sweter lub kurtkę. Bardzo istotne jest, aby nosić odpowiednią odzież i dobrze przygotować się do każdej wyprawy. Niezbędne jest posiadanie dobrego kremu UV ze względu na bardzo silne promieniowanie słoneczne.

Mała Północ (Atacama y Coquimbo)

W tej części Chile bohaterami są słońce, ciepłe temperatury oraz jasne i gwiaździste  niebo. Znajdują się tutaj jedne z najważniejszych ośrodków obserwacji astronomicznych na naszej planecie. Na wybrzeżu potrzebne nam będą tylko spodenki i T-shirt no i przede wszystkim dobry krem do opalania. Deszcze są bardzo rzadkie, a występujące tutaj zjawisko nadmorskiej mgły nazywane Camanchaca, jest wykorzystywane przez lokalnych rolników do nawadniania. Na północnym krańcu tego regionu znajduje się pustynia Atacama. Warunki są tam zdecydowanie bardziej ekstremalne. Lekkie ubranie na dzień i ciepłe w nocy ma zasadnicze znaczenie. Pustynia Atakama jest najbardziej suchym miejscem na świecie. W dzień temperatura może osiągnąć 30 ° lub 50 ° C, a w nocy 0 ° C do -15 ° C. W dolinach bocznych, schodząc z Andów do Oceanu Spokojnego, dni są gorące, a noce zimne. Tak jak w całym kraju, temperatury są niższe w górach ze względu na wysokość.

Dolina Środkowochilijska (Valparaíso, del Libertador Bernardo O’Higgins y del Maule)

Ten obszar Chile charakteryzuje się klimatem, którym wielu nazwałoby idealnym. Klimat śródziemnomorski charakteryzujący się ciepłymi dniami i nocami, stwarza doskonałe warunki dla rolnictwa, a w szczególności do produkcji win. Między wrześniem a kwietniem, szczególnie na obszarach przybrzeżnych i w miastach takich jak Valparaiso i Vina del Mar słoneczne dni przeważają –  średnia temperatura wynosi 20 º C. Temperatury śródlądowe są wyższe i zdecydowanie polecane są lekkie ubrania i ochrona przeciwsłoneczna.

Santiago (Región Metropolitana)

Letnie temperatury w Santiago w ciągu dnia osiągają często ponad 30 ˚  C w ciągu dnia, ale już w nocy następuje spadek do około 15 ° C. Opady wzrastają podczas najzimniejszych miesięcy i temperatury mogą spaść do 8 ˚ C , dlatego ciepłe i wodoodporne ubrania są wskazane.

Jeziora i wulkany (Bío Bío, Araucanía, Los Ríos y Los Lagos)

Łagodne zmiany w klimacie w dolinie środkowochilijskiej zaczynają się w regionie Bio Bio. W Mieście Concepción średnia temperatura latem w ciągu dnia wynosi 17 ˚ C), z lekkimi opadami deszczu, które stają się mocniejsze w miesiącach od maja do sierpnia. Temuco, Valdivia i Osorno są bardzo deszczowymi miastami, ale wciąż można tam zakosztować odrobiny cieplejszego klimatu z północy. Dalej na południe w Puerto Montt czy na wyspie Chiloé deszcz i wilgoć są pospolite (4000 w niektórych miejscach), chociaż lato także obfituje w słoneczne dni. W górach temperatury są bardzo niskie i  można się tam spodziewać obfitych opadów śniegu w zimie.  Intensywne bujne lasy i dżungle na południu są pielęgnowane przez ciągłe, obfite opady. W zimie deszcz może padać przez wiele godzin, dni i tygodni, dlatego niezbędne są parasole, przeciwdeszczowa kurtka i wodoodporne buty. Jednak południe to nie tylko deszcz, to także promienne i bezchmurne dni w ciągu lata. Między grudniem a lutym warto wybrać się aby zobaczyć wulkany, bujną roślinność i spokojne jeziora. Na pewno te widoki dostarczą unikalnych i niezapomnianych zdjęć.  

Patagonia (Aysen i Magallanes)

Południowym kraniec Chile jest także południowym krańcem planety. Dwa lub trzy wieki temu, rdzenni  mieszkańcy Patagonii okrywali swoje ciała tłuszczem Uchatki Patagońskiej (Otaria) i futrem Lamy, aby przetrwać w tym ekstremalnym klimacie. Deszcz, zimno i wiatr (który może wiać z prędkością do 40kmph) są naprawdę poważne. W środku zimy, miasta Punta Arenas i Puerto Williams są całkowicie pokryte śniegiem. Jednak, ciepłe i słoneczne dni nie omijają także i tych miejsc, szczególnie latem.  Torres del Paine, które jest miejscem które trzeba zobaczyć, oferuje bardziej łagodny klimat, z temperaturami wzrastających do 25 ˚ C w lecie. Jednak zalecane są termiczne ubrania, ponieważ często występuje zmiana pogody. Kremy przeciwsłoneczne są bardzo ważne na całym terytorium Patagonii. Promieniowanie ultrafioletowe jest wyższe niż w innych częściach kraju.

Chilijskie wyspy (Wyspa Wielkanocna i Archipelag Juan Fernández)

Pierwotna nazwa Wyspy Wielkanocnej to Rapa Nui. Jest część nie-kontynentalnego terytorium Chile. Klimat w Polinezji Rapa Nui jest zwykle subtropikalny. Wilgotność, ciepło i słońce są intensywne w okresie letnim, szczególnie w styczniu i lutym, a temperatura wzrasta do 28 ˚ C. Jednak można spodziewać się sporadyczne opadów typowych dla tropików. Najbardziej komfortowe miesiące, aby odwiedzić Wyspę Wielkanocną to lipiec i sierpień, z powodu niższego napływu turystów. Lekkie ubranie, szorty i T-shirty są wskazane w lecie natomiast spodnie i sweter są zalecane w miesiącach zimowych.

Archipelag Juan Fernández położony jest również w środku Oceanu Spokojnego. Jej śródziemnomorski klimat przyciąga wielu miłośników nurkowania. Woda jest cieplejsza niż w kontynentalnych wódach przybrzeżnych, które są chłodzone przez Prąd Peruwiański ( Prąd Humboldta). W lecie temperatury sięgają średnio 18,7 ˚C natomiast w zimie schodzą do 7,3 ˚. Roślinność jest bardzo zróżnicowana. To tu w 1704r. legendarny szkocki podróżnik Alexander Selkirk rozbił się i spędził 4 lata na bezludnej wyspie –  historia ta była inspiracją dla Daniela Defoe do napisania powieści o Robinsonie Crusoe.