Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) opublikowała nowy ranking jakości życia w 34 krajach, które do niej należą. W rankingu znalazło się również Chile, które jest członkiem OECD od 2010 roku.
W badaniu wzięto pod uwagę 11 kryteriów, które pozwoliły ocenić jakość życia w poszczególnych państwach:
- warunki mieszkaniowe,
- dochody mieszkańców,
- szanse na znalezienia zatrudnienia,
- uwarunkowania społeczne,
- edukację,
- jakość środowiska naturalnego,
- zaangażowanie obywateli w sprawy publiczne,
- służbę zdrowia,
- poziom satysfakcji z życia ludzi,
- bezpieczeństwo oraz
- możliwości zbalansowania aktywności zawodowej i tej na polu prywatnym.
Chile poczyniło ogromne postępy w ciągu ostatniej dekady w zakresie poprawy jakości życia obywateli. Od 1990 roku, w kraju, odnotowano solidny wzrost gospodarczy i zmniejszenie ubóstwa. Jednak niezależnie od poprawy, porównując Chile do większości krajów OECD, Chile działa niestety dobrze tylko w kilku miernikach dobrobytu. Kraj ten plasuje się blisko średniego poziomu w tzw. „subiektywnym zadowoleniu”, jednak plasuje się poniżej średniej m.in w zaangażowaniu obywatelskim, stanie służby zdrowia, ilości miejsc pracy i dochodów, powiązań społecznych, bezpieczeństwa, edukacji i umiejętności oraz jakości środowiska.
Choć pieniądze szczęścia nie dają, są one ważnym środkiem do osiągnięcia wyższego poziomu życia. W Chile, średni dochód rozporządzalny gospodarstw domowych skorygowany netto na jednego mieszkańca jest niższy niż średnia OECD – wynosi 25 908USD rocznie. Jeśli chodzi o zatrudnienie, to ponad 62% osób w wieku od 15 do 64 w Chile mają płatną pracę – poniżej średniej zatrudnienia OECD 65%. W Chile, 15% pracowników pracuje bardzo długo – powyżej średniej OECD (13%).
Dobre wykształcenie i umiejętności są ważnym czynnikiem w znalezieniu pracy. W Chile, 57% dorosłych w wieku 25-64 lat mają wykształcenie średnie – poniżej średniej OECD wynoszącej 75%. Pod względem jakości kształcenia, przeciętny uczeń w Chile zdobył 436 w zakresie umiejętności czytania, matematyki i nauk przyrodniczych w programie OECD dla Międzynarodowej Oceny Umiejętności Uczniów (PISA). Ten wynik jest niższy niż średnia OECD 497. Chociaż w wielu krajach OECD to dziewczyny zdobywały więcej punktów niż w chłopcy, w Chile to właśnie oni górowali w rankingach.
W zakresie zdrowia – oczekiwana długość życia w chwili urodzenia w Chile to prawie 79 lat, rok niższa niż średnia OECD, która wynosi 80 lat. Średnia długość życia kobiet wynosi 81 lat, w porównaniu z 76 dla mężczyzn. Poziom PM10 atmosferycznego – drobne cząstki wystarczająco małe, aby wejść i spowodować uszkodzenie płuc – to 46,2 mikrogramów na metr sześcienny w dużych aglomeracjach miejskich, znacznie wyższy niż średnia OECD, która wynosi 20,1 mikrogramów na metr sześcienny substancji zanieczyszczających powietrze. Chile mogło by się nieco poprawić pod względem jakości wody, mimo, że 73% osób twierdzi, że są zadowoleni z jakości ich wód, jest to i tak niższy poziom od średniej OECD, która wynosi 81%.
W odniesieniu do sfery publicznej, występuje umiarkowane poczucie wspólnoty i wysoki poziom aktywności obywatelskiej w Chile, gdzie 86% osób uważa, że znają kogoś, na kim mogą polegać w potrzebie – jest to jednak poziom niższy niż średnia OECD, która wynosi 88%. Frekwencja wyborcza, która jest miarą uczestnictwa obywateli w procesie politycznym, wyniosła 49% w ostatnich wyborach – jest to wynik niższy niż średnia OECD 68% i jeden z najniższych w OECD.
Generalnie Chilijczycy są bardziej zadowoleni z życia niż wynosi średnia OECD. Pytani, aby ocenić ich ogólne zadowolenie z życia w skali od 0 do 10, Chilijczycy dawali ocenę 6,7, która jest nieco wyższa niż średnia OECD, która wynosi 6,6.
Zainteresowanych szczegółowymi wynikami dla Chile odsyłamy do strony OECD.