Valdivia

Valdivia to miasto w południowym Chile, położone u zbiegu trzech rzek Calle Calle, Valdivia i Cau Cau. Miasto jest stolicą regionu Los Ríos oraz prowincji Valdivia.

Pierwszym Europejczykiem, który odwiedził okolice dzisiejszej Valdivii był kapitan Juan Bautista Pastene. Wziął on w posiadanie ziemię w 1544 roku w imieniu króla Hiszpanii Karola I. Pobliską rzekę nazwał „Pedro de Valdivia” (ówczesny gubernator Chile). 1552 roku Pedro de Valdivia dotarł do osady i 9 lutego oficjalnie nazwał ją Santa María la Blanca de Valdivia.

Miasto Santa María la Blanca de Valdivia (w języku rdzennej ludności „Ainil”) było największym i najbardziej ruchliwych miejscem w całym południowym Chile. Był to również dobry punkt strategiczny: blisko portu, dostęp do rzek Calle-Calle i Cruces, dobry dostęp do równiny (dziś znajduje się tam La Union oraz Miasto Rio Bueno). Przed 1558, siedem mil od miasta odkryto także kopalnie złota. Z czasem Valdivia została nazwana „drugim miastem w Królestwie Chile”.

17 marca 1575 miasto zostało zniszczone przez trzęsienie ziemi i tsunami. W trakcie jego odbudowy mieszkańcy Valdivii musieli zmierzyć się z kolejną katastrofą. W roku 1599 doszło do powstania zorganizowanego przez rdzennych mieszkańców pobliskich terenów pod dowództwem Aganamón, Pelantaro i Paillamachu. Zdobyli oni miasto szturmem, zabili obrońców miasta oraz wzięli w niewolę kobiety i dzieci. Pozostawiając miasto w ruinie. Ponowne zasiedlanie miasta miało odbyć się w roku 1602, wraz z budową Fortu Trinity, jednak z garnizonu składającego się z 220 żołnierzy przetrwało tylko 36. W sierpniu 1643 r., u ujścia rzeki Valdivia pojawiła się holenderska ekspedycja składająca się z czterech statków z admirałem Hendrick Brouwer na czele. Holendrzy musieli jednak opuścić region ze względu na wrogość tubylców i śmierć admirała.

Plan Valdivii z 1643 stworzony przez Holendrów (via www.munivaldivia.cl)

W 1645r., w celu przekształcenia miasta, przypłynęła flota pod dowództwem Don Antonio Sebastian de Toledo (syn wicekróla Peru). Rozpoczęto budowę fortyfikacji nad zatoką, głównie z powodu holenderskich statków pływających blisko wybrzeży Chile. Od tego momentu miasto zostało jednostką administrowaną wicekróla Peru. Na przełomie XVII w. i XVIII w. miasto zyskało reputację miejsca nie do zdobycia… przerażało tubylców jak i piratów.

Valdivia XVII w. (via www.munivaldivia.cl)

W pierwszej dekadzie XVIII wieku liczba ludności miasta wyniosła dwa tysiące mieszkańców. Pod rządami Antonio Manso de Velasco (1741), Valdivia została oficjalnie włączona do Królestwa Chile. W styczniu 1748 w mieście dochodzi do kolejnego zniszczenia. Wielki pożar niszczy dużą część miasta, zostawiając ją w ruinach. Gubernator Manuel de Amata, zgodnie z planem zatwierdzonym przez króla, nakazuje przeniesienie części Valdivii na Wyspę Mancera(1760) (ludność pozostała w tym samym miejscu jednak urzędnicy i wojsko zostali przeniesieni na wyspę..i będą zamieszkiwać to miejsce jeszcze przez następne 20 lat.)

W 1810 r. Chile ogłasza niepodległość, a od 1812 roku Valdivia zostaje jedną z głównych warowni króla. 30 sierpnia 1826 r. ustanowiono prowincję Valdivia, która w tym czasie liczyła 2487 mieszkańców. W latach 1835 i 1837 miasto ponownie zmierzyło się z dwoma potężnymi trzęsieniami ziemi.
W 1846 roku do Valdivii na pokładzie statku Catalina docierają pierwsze grupy niemieckich imigrantów. Sześć lat później Carlos Anwandter staje na czele grupy składającej się z 95 niemieckich imigrantów, która ma za zadanie przygotować kolonizację południowego Chile i zwiększyć postępy w zakresie przemysłu, handlu, edukacji, rolnictwa i sztuki.

Już na początku XX wieku, Valdivia stała się jednym z głównych miast przemysłowych i handlowych. Port, zaraz po Valparaíso, stał się największym miejscem zamówień i wysyłki dla statków korzystających z Cieśniny Magellana.

W 1906 dzięki inwestycjom francuskim, powstaje pierwsza branża stalowa w kraju oraz w całej Ameryce Południowej. Do 1938 roku, rozpoczęto budowę pierwszego mostu w mieście (Calle-Calle). A w 1948 roku Sociedad Agrícola y Ganadera de Valdivia otwiera tereny na Wyspie Teja.

W drugiej połowie XX w. zaczyna się szybki rozwój miasta. W 1953 roku zostaje otwarty most im. Pedro de Valdivia łączący miasto z Wyspą Teja. W następnym roku zostaje otwarty Uniwersytet Austral de Chile.

Niestety w dniu 22 maja 1960r. dochodzi do wielkiego trzęsienia ziemi i tsunami (Trzęsienie o magnitudzie 9,5 uznawane jest za najsilniejszy wstrząs tektoniczny odnotowany w dotychczasowej historii pomiarów sejsmicznych. Straty po trzęsieniu ziemi i tsunami oszacowano na 550 mln dolarów więcej)

W 1974 roku, wzmacnia proces regionalizacji kraju i Valdivia zostaje włączona do X regionu Los Lagos. Obecnie, ze względu na zmianę prawa regionu, Valdivia znajduje się w Regionie Los Rios i jest jego stolicą.
Więcej starych zdjęć z Valdivii

Co warto zwiedzić w Valdivii:

Valdivia to piękne miejsce, którego nie da się zobaczyć w całości w jeden dzień. Poniższe opisane atrakcje to tylko te, które udało nam się zwiedzić w przeciągu jednego dnia. Postanowiliśmy jednak, że do Valdivii jeszcze wrócimy, także na pewno pozostałe miejsca pojawią się w późniejszym terminie. Jedno jest pewne jesteśmy oczarowani tym miastem!

I. Centrum miasta

1. Plaza de la Republica – Catedral

2. Mercado Municipal
Budynek został zaprojektowany przez Jose Betti i wybudowany w 1911r.

3. Otaria (uchatka patagońska)

Będąc w Mercado (część zewnętrzna) można podziwiać Otarie. Mają one specjalnie przygotowane boksy, w których karmione są resztkami ryb.

panowie jedzą…a panie się relaksują 😉

W tym miejscu byliśmy dwa razy – wróciliśmy przed samym zamknięciem Mercado (ok.16.00) żeby pooglądać je jeszcze raz. Akurat przy punkcie widokowym był jeden sprzedawca. Widząc jak robimy zdjęcia, zawołał nas i powiedział, że można zdjęcia zrobić z bliska. Pokazał nam jak je karmi…aż w końcu zaproponował, abyśmy i my spróbowali. Trochę się wahałam, ale cóż… nie często karmi się Otarie ;). (ciekawostka: Otarie w tym miejscu są tak rozpieszczone, że jedzą tylko i wyłącznie w całości łososie; jeśli chodzi o pozostałe gatunki ryb to zadowalają się tylko ich kośćmi; w ogóle nie jedzą rybich głów).

4. Wahadło Foucaulta (Péndulo de Foucault)

Wahadło posiadające możliwość wahań w dowolnej płaszczyźnie pionowej. Powolna zmiana płaszczyzny ruchu wahadła względem Ziemi dowodzi jej obrotu wokół własnej osi – więcej. Wahadło w Valdivii zostało wybudowane zaraz po trzęsieniu ziemi w 2010r.

5. Okręt podwodny O’Brein

Okręt podwodny O’Brien (S22) był okrętem klasy Oberon w chilijskiej marynarce wojennej. W przeciwieństwie do swojej siostry (Hyatt), okręt O’Brien był całkowicie nowy i zbudowany tylko na potrzeby chilijskiej marynarki (1971r.) Był w służbie od 1972 do ok 2001r. Zarówno on, jak i Hyatt zostali zastąpieni przez nowej klasy okręty (Thomson i Simpson). Nazwa okrętu pochodzi od Johna Thomond O’Brien (1786-1861) – urodzony w Irlandii wyzwoliciel Chile i Argentyny. (Wejście na okręt kosztuje 2.000CLP od osoby, szczegółowe godziny zwiedzania na stronie http://tiny.pl/h85jm ).

6. Wybrzeże nad rzeką Valdivia i rzeką Calle-Calle

rzeka Valdivia – stąd odpływają statki wycieczkowe

Rzeka Calle- Calle i Costanera Arturo Prat

7. Plaza Chile

II. Wyspa Teja

8. Park Prochelle

9. Costanera Cultural

10. Muzeum Historii i Antropologii Maurice Van de Maele

Muzeum mieści się w Domu Anwandter, który został wybudowany w 1981 r. Jego różnorodne i cenne zbiory to wgląd w historię regionu i kraju. Muzeum należy do Campusu Universidad Austral de Chile. (Cena 2.000CLP, więcej na stronie http://tiny.pl/h85ls)